محمدجواد بن محمدرضا شریعت طالخونچهای اصفهانیمحمدجواد بن محمدرضا شریعت طالخونچهای اصفهانی، از پرکارترین استادان زبان و ادبیات فارسی در عصر حاضر میباشد. ۱ - معرفی اجمالیدکتر محمّدجواد شریعت فرزند شیخ محمّدرضا شریعت بن ملّازینالعابدین طالخونچهای اصفهانی، از پرکارترین استادان زبان و ادبیات فارسی در عصر حاضر. او در سال ۱۳۱۵ش در اصفهان متولّد شده و تحصیلات ابتدائی را طی نمود [ و نزد پدر مقدمات و سطوح را فرا گرفت سپس در اصفهان به ادامه تحصیل در دبیرستان پرداخته و پس از دریافت دیپلم در دانشگاه تهران در رشته ادبیات فارسی بهتحصیل پرداخته و لیسانس گرفت. سپس در سال ۱۳۳۵ش به استخدام آموزش و پرورش درآمده و ۱۰ سال به تدریس در دبیرستانهای اصفهان پرداخت. در کنار آن تحصیلات عالیه خود را دنبال کرده و در سال ۱۳۴۷ش رساله دکتری خود درباره «ترجمه تفسیر طبری» را زیر نظر استاد مدرس رضوی در دانشگاه تهران گذراند و به درجه دکترای ادبیات فارسی نائل شد. و به تدریس در دانشگاه تهران مشغول شد. در سال ۱۳۵۲ش به انگلستان رفت و در دانشگاه «دورهام» به تدریس ادبیات فارسی پرداخت. وی پس از پیروزی انقلاب بازنشسته شده و به تحقیق و تالیف و تدریس در دانشگاههای آزاد پرداخت. ۲ - تالیفاتاو دهها کتاب و اثر تحقیقی اعم از تالیف و تصحیح و تحقیق را به تحریر درآورده که به چاپ رسیده است از جمله: ۱. «املای صحیح» ۲. «کتاب املاء» ۲جلد ۳. «دستور زبان فارسی و انگلیسی» تطبیقی ۴. «لغت فارسی» ۵. «راهنمای زبان و ادبیات فارسی» ۶. «ترجمه مبادی العربیّه» (۴جلد) ۷. «تجزیه و ترکیب اشعار گلستان» ۸. «زمینه بحث درباره آیین نگارش» ۹. «آیینه عبرت» (شرح قصیده خاقانی) ۱۰. «پروین ستاره آسمان ادب ایران» ۱۱. «چهارده روایت در قرائت قرآن مجید» ۱۲. «فهرست تفسیر کشف الاسرار» ۱۳. «کشف الابیات مثنوی» ۱۴. «فرهنگ فارسی - چینی» با همکاری دکتر غلامرضا ستوده و هیات چینی ۱۵. «ترجمه نهج البلاغه» ۱۶. «گزیده کشف الاسرار» ۱۷. تصحیح و تحقیق «جواهر الاسرار» در شرح مثنوی (۴جلد) ۱۸. تصحیح و تحقیق کتاب «التّعرف» ۱۹. تصحیح و تحقیق «دیوان دقیقی» ۲۰. تصحیح و تحقیق «منهاج الطّلب» (کهنترین دستور زبان فارسی) ۲۱. تصحیح و تحقیق «اسرار الغیوب» (شرح مثنوی در ۲جلد) ۲۲. تحقیق و معانی اشعار «دیوان حافظ». [۱]
مهدوی، سید مصلحالدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۲۶۷.
[۲]
قدسی کرمانی، فتحالله، شمع جمع، ص۲۳-۱۶.
]۳ - پانویس
۴ - منبعمهدوی، سیدمصلحالدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۳۸۹-۳۹۰. |